Η αποχή από τους τίτλους για πέμπτη σερί χρονιά μπορεί να μην ικανοποίησε τους οπαδούς της Λίβερπουλ, ωστόσο αν μη τι άλλο μπήκαν οι βάσεις για τη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού συνόλου για την επερχόμενη χρονιά. Το League Cup της διετίας 2011-2012 παρέμεινε ως η τελευταία διάκριση των «Ρεντς», ενώ η δίψα για τον τίτλο του πρωταθλητή μεγάλωσε ακόμη περισσότερο μιας και η τελευταία φορά που κατακτήθηκε η κορυφή, ήταν το μακρινό 1990.
Για μια ακόμη σεζόν στο ρόστερ που είχε να διαχειριστεί ο προπονητής, δεν υπήρχαν παγκόσμιας κλάσης επομένως το πλασάρισμα σε καλύτερη θέση από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ των Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς και Γουέιν Ρούνεϊ, αλλά και από την Άρσεναλ των Μεζούτ Οζίλ και Αλέξις Σάντσες, αφήνει θετικό πρόσημο σε μια κατά τα άλλα άτιτλη χρονιά.
Η εξασφάλιση της συμμετοχής στην προκριματική, έστω, φάση του Τσάμπιονς Λιγκ, αποτελεί το χειροπιαστό στοιχείο το οποίο αφήνει υποσχέσεις για μια χρονιά με περισσότερη δράση και περισσότερη προβολή για την ομάδα του μεγάλου λιμανιού. Αποτελεί δεν την επιστροφή στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση για πρώτη φορά μετά τη διετία 2014-2015, η κατάκτηση της οποίας το 2005, παραμένει η μεγαλύτερη χαρά των τελευταίων χρόνων.
Στα ντέρμπι ήταν Λίβερπουλ
Η έναρξη της περσινής χρονιάς δεν μπορούσε να ήταν καλύτερη για την Λίβερπουλ, μιας και στην πρεμιέρα απέναντι στην Άρσεναλ, κατάφερε να πανηγυρίσει σπουδαίο διπλό μέσα στο «Emirates» με το εμφαντικό 3-4. Η αρμάδα του Γιούργκεν Κλοπ πραγματοποίησε πορεία πρωταθλητισμού για ένα τετράμηνο με εννιά νίκες, τρεις ισοπαλίες και μόλις μια ήττα μέχρι την 4η Δεκεμβρίου όταν απέναντι στην Μπόρνμουθ έχασε ένα δικό της παιχνίδι με 4-3 και ενώ μέχρι το 76ο λεπτό το σκορ ήταν 1-3. Ο Ιανουάριος του 2017 ήταν ο χειρότερος της χρονιάς με την ομάδα του μεγάλου λιμανιού να μην μπορεί να καταγράψει νίκη σε τέσσερις αγώνες και να αναγκάζεται να αναπροσαρμόσει τα πλάνα της.
Ο εξαιρετικός απολογισμός στα ντέρμπι με της ομάδες της πρώτης εξάδας, ήταν αυτός που επέτρεψε στην Λίβερπουλ να περάσει τέταρτη την γραμμή του τερματισμού, επίδοση η οποία ήταν η καλύτερη της τριετίας, μετά και το δευτερίο της σεζόν 2013-2014. Οι «Ρεντς» παρέμειναν αήττητοι απέναντι σε Άρσεναλ, Τότεναμ, Τσέλσι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μάντσεστερ Σίτι, καταγράφοντας πέντε νίκες και πέντε ισοπαλίες απέναντι στις παραδοσιακές δυνάμεις της Πρέμιερ Λιγκ.
Παρόλα αυτά, στραβοπατήματα απέναντι στη Χαλ που τη νέα χρονιά θα αγωνιστεί στην Τσάμπιονσιπ, αλλά και την Μπέρνλι που παρέμεινε στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας οριακά, δεν επέτρεψαν στην Λίβερπουλ να κάνει την υπέρβαση.
Τρίτη και φαρμακερή;
Η έλευση του Γιούργκεν Κλοπ στο «Άνφιλντ» το καλοκαίρι του 2015, έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους φίλους της Λίβερπουλ. Δύο χρόνια αργότερα, ο Γερμανός τεχνικός δεν έχει καταφέρει να φέρει την ομάδα του μεγάλου λιμανιού κοντά σε έναν τίτλο, παρόλ’ αυτά η επιθετική του φιλοσοφία και η προσωπικότητά του, έχει κερδίσει τους φίλους της ομάδας. Ο πρώην τεχνικός της Λίβερπουλ, Μπρένταν Ρότζερς, αλλά και πολλοί από τους ίδιους ποδοσφαιριστές των «Ρεντς», διατράνωσαν κατά καιρούς την στήριξή τους προς τις ικανότητες του Κλοπ.
Ρόστερ χωρίς αστέρι
Ο Γιούργκεν Κλοπ όχι μόνο δεν έχει στα χέρια του έναν ποδοσφαιριστή παγκόσμιου βεληνεκούς, αλλά ακόμα και οι πρωτοκλασάτες μονάδες του, μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αν και η Λίβερπουλ περιορίστηκε στις εγχώριες υποχρεώσεις τη χρονιά που μας πέρασε, ο αριθμός των τριάντα τραυματισμών κρίνεται υπερβολικός. Αν τα δύο στοιχεία αυτά συνδυαστούν, τότε δεν απορεί κανένας φίλος της ομάδας του μεγάλου λιμανιού, για την αδυνάμια αναπλήρωσης του τραυματισμού του Σαντιό Μανέ στις αρχές Απριλίου, αλλά πολύ περισσότερο του αντίστοιχου του Φελίπε Κουτίνιο τον Νοέμβρη του 2016 με τον Βραζιλιάνο να επανέρχεται ενάμιση μήνα μετά.
Η έλευση των Τζεορτζίνιο Βαϊνάλντουμ, Ζόελ Μάτιπ και Σαντιό Μανέ το περασμένο καλοκαίρι μπορεί να χαρακτηριστεί ευεργετική μιας και οι τρεις αποτέλεσαν εντεκαδάτες λύσεις, ωστόσο εκ του αποτελέσματος, όχι αρκετές. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που οaι φετινές αγωνιστικές υποχρεώσεις θα είναι αυξημένες με την παρουσία της Λίβερπουλ στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, η ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση θα πρέπει να θεωρείται μονόδρομος.
Κυριάκος Τοφή
